Aguilas maart 2009

Voor drie dagen met een vriendin naar de finca vertrokken. Wat een heerlijk uitstapje. We vlogen spot goedkoop met Transavia naar Alicante. Dat blijft toch de beste verbinding, en de beste luchtvaartmaatschappij. Ik heb vaak geprobeerd met die prijsvechters, maar om nou eerst naar een andere luchthaven te moeten reizen, of dan weer betalen voor je bagage. Gewoon Transavia, in een mum geboekt op www.transavia.com, inchecken on line, altijd weer geweldig. En ook die nieuwe site dat je precies kunt zien wanneer de goedkope vluchten zijn is een uitvinding. De vlucht zelf was gezellig en toch weer propvol. wie zijn toch al die mensen die altijd weer naar Spanje reizen? Hoe zo bijzonder een huis in spanje?

Aangekomen op een warm Alicante, autootje gehuurd bij ,www.goldcar.es/ voor 25 euro voor drie dagen. Waar vind je dat nog, in Nederland in ieder geval niet.  In anderhalf uur zaten we aan de koffie bij mijn oom die op een andere berg in Aguilas woont. Gezellig bijgepraat en toen het al bijna donker was naar ons huis gereden. Wat stonden de mimosa's schiiterend in bloei! 

En wat zag alles er schoon uit binnen, ondanks dat Antonio toch nog een kleine verbouwing had uitgevoerd, en ik veel stof verwacht had. He thuis voelde warm aan, de winter was zacht geweest. Er volgde een heerlijk dromenland. De volgende ochtend in de nieuwe zomertijd ontwaakt. Het was dus nog erg vroeg, maar ik had zo'n zin in de tuin dat ik ben opgestaan en een paar zonnegroetjes op het oostelijke terras heb gemaakt. Na een minuut of tien kwam de zon daadwerkelijk over de berg en kon ik mij opwarmen aan het heerlijke lentelicht. Ja in het voorjaar is dit terras echt een aanrader. Waar het zomers al snel te warm wordt met die schuine ochtend zon, dan wil je liever achter het huis in de schaduw zijn. Nu was het heel aangenaam. Na een uurtje rustig opstaan en wakker worden zijn we naar de Mercado semanal vertrokken. Deze zaterdagmarkt is precies onder aan onze bergen, zeg maar daar waar je de hoofdweg verlaat, op een groot verlaten weiland, dat geasfalteerd is en waar nu een enorme markt neerstrijkt op zaterdag. Je vindt er van alles, de mooiste groentes, fruit, levende kippen en konijnen, olijven, kruiden, en kleding, heel veel kleding, voor een habbekrats. Op een van de terrassen heerlijke cafe con leche en de onvermijdelijke churros gegeten. Churros zijn gefrituurde zoete staven, van een soort oliebollendeeg, die je in de warme chocolade hoort te dopen. Wij aten ze zonder chocola, was zoet en vet genoeg..

Muziek. Echte flamenco cd's wilde ik. Omdat het mannetje van de cd kraam mij inmiddels kent, kwam hij met de laatste aanraders aan. Ik hou namelijk van de pure antieke flamenco, met die rauwe stemmen, en veel klappen. Ik kreeg een hele mooie kado van mijn vriendin, en we hebben hem stuk gedraaid in de auto en boven in het huis. Heerlijk.

Na de markt wilden we naar zee. Ik besloot naar het centrum van Aguilas te rijden en de auto aan de boulevard in de bocht bij de notaris te parkeren. Vanaf daar liepen we deels over de boulevard, deels langs de zee, onder een strak blauwe hemel richting Terreros het dorp uit. Tussen Terreros en Aguilas heb je schitterende stranden, rotsen, kiezelstranden, wilde stranden. Er loopt een GR route die je tot Vera voert, als maar langs zee. Zo ver kwamen wij niet want Anne wilde zwemmen! Als enige, oerhollandse, dook ze het water in. Koud maar lekker.