Hier een briefje uit Aguilas. We zijn hier precies een week. De tijd gaat snel, de dagen verlopen volgens een vast ritme waar wij allevier wel bij varen. We staan rond negen uur op, worden rustig wakker want moeten allevier bijkomen van een diepe nachtrust. De kinderen komen echt van heel ver, met slaapogen, en gaan eerst op de tuinstoelen zitten voor 10 minuten wezenloos voor zich uit starend. We ontbijten met verse sinasappels buiten op het terras waar als we op tijd zijn nog net geen zon schijnt. Als we later dan 10 uur zijn, moeten we tegen de muur aangeplakt zitten om het laatste streepje schaduw mee te pakken, of onder de parasol maar dat is nepschaduw vind ik, en is alsnog te warm. Na het ontbijt gaan we corvee en klussen. Ik doe de afwas met de kids ja ja ze vinden dit enig om te doen, afdrogen of afwassen. In Nederland nog nooit gelukt en hier een favoriete bezigheid. Muziekje erbij en genieten maar. Dan gaat oma iets schoonmaken in huis of het terras boenen, of een wasje draaien, of alledrie. Ik duik de tuin in om een uur onkruid te wieden.. De kinderen gaan binnen tekenen, buiten met water spelen, lezen, spelletjes doen of een klusje voor mij doen. Zoals bomen sproeien of de autowassen of kozijnen schoon boenen. Rond twaalf uur is er koffie met een lekkere koek en dan gaan we spelletjes doen. Dit op de patio waar dan schaduw is en meestal een verrukkelijk windje. We doen pesten of 31 en of yatzee. Kids genieten met volle teugen. >Om 13.30 gaat oma of ik koken, om 1400 uur eten we warm, op de patio, daarna afwassen met elkaar en dan: Siesta tot 1630 ongeveer. Wij slapen, kids soms slapen en of iets anders doen, in stilte. Oma en ik doen echt een tukkie, heerlijk is dat. Al is het 10 minuten, even helemaal weg zijn en daarna begint de dag opnieuw voor je. Om 1700 uur hebben we de auto ingepakt en gaan we richting strand. Hier blijven we tot rond 20.30 uur, en dan nog zijn we lang niet de laatste die weg zijn. Het is perfect zo, vorige jaren vond ik het niks om savonds naar zee te gaan, nu is het heerlijk. Je verbrandt niet en het wordt eigenlijk steeds koeler en aangenamer. Om 20.30 uur gaan we boodschappen doen in de supermarkt, om 2130 komen we thuis en gaan we avond eten, heerlijke broodjes met thee, tot een uur of 22.30 uur, kaarsjes aan. Om 2300 uur liggen de kids te slapen. Zo zien de dagen er zo’n beetje uit. De tuin vordert gestaag, met al dat geploeg van mij, al zou een leek er nog helemaal niets van zien vrees ik. Het is in wezen onbegonnen werk, buurman  raadt mij aan een onkruid verdelgingsmiddel te gebruiken. Hij doet nooit wat alleen af en toe spuiten met dat ding. Wel aantrekkelijk natuurlijk. Ik kweek nu armspieren en rugpijn bij mezelf, dat wel. Maar het is heerlijk om dagelijks een tijdje van dat monnikenwerk te verrichten. Het werkt helend vind ik. Het zweet druppelt over mijn rug en mijn benen trillen op het laatst, geen sport meer nodig. En volgend jaar begint het allemaal gewoon weer opnieuw. elHWant het groeit net zo hard weer aan. >Vandaag zijn we uit eten geweest in het dorpje Campana, bij Pozo de Higuera. In een tent waar ze op donderdag lekker kip van de gril maken. Kids aten allebei geweldig, eerst sopa de Marisco vol schelpdieren en garnalen, en daarna zo’n kippebout, een cornetto toe. Smullen voor ze dus. Wij hebben leuk gepraat, met onze familie daar. Na het etentje doorgereden naar San juan de los Terreros met de enorme brede zandstranden. Auto geparkeerd, onder de weg door gelopen met de spullen en van half zes tot kwart over acht aan zee gezeten, waarvan de kinderen de gehele periode in het water.

Buenas noches,

het is hier minder warm sinds twee dagen, heerlijk! Wat een geluk hebben wij, alles gaat zo goed, vonden we het vrijdag alleen zoo heet, en hup de volgende dag koelt het 10 graden af naar 28 graden en een lekker windje. Aan zee werd het savonds om 20.00 uur gewoon koud, dat zijn we niet meer gewend.
Vandaag wederom bij de onderbuurman gegeten (Manollo), wij vieren, ana, Manollo, en nog drie andere stellen plus drie kinderen. De kids de hele middag in zo'n tuin zwembad van 4 diameters vol chloor, plonsen plonsen plonsen. Wij paella eten in een pan van 2 diameter denk ik. Ze hadden twee kalkoenen geslacht gisterenavond, dus werden we gebeld om 10 uur savonds of we vanmiddag wilden komen.. Die maaltijd was echt naar jouw hart geweest: het enige dat gekocht was in de supermarkt was denk ik de rijst. Manollo zat aioli te maken met zo'n stamper, knoflook uit eigen tuin en olijfolie uit eigen tuin. Zalig. Kalkoen werd in stukken gekookt en daarna gebakken op de paella pan op een eigen gemaakt houtvuur. salades, tomaten, uien, komkommer uit eigen tuin. Fruit volop in de tuin. Pruimen, druiven, vijgen, watermeloen. Toe een zelfgebakken cake.In een zelfgebouwd huisje, met een vloer van allerlei restjes stenen een mozaiek gemaakt.